Koń w pigułce:
Umaszczenie: Myszate (rózne odmiany)
Masa ciała: 300 - 400 kg
Użytkowanie: Siodło, zaprzęgi
Dyscypliny: Skoki przez przeszkody, ujeżdżenie, lekkie zaprzęgi itp.
Konik Polski to rasa, która na pewno warto wyróżnić. Silne, odważne, wytrzymałe, umiejące żyć nawet w ciężkich warunkach, odporność na choroby, mocne kopyta be potrzeby podkucia nawet jeśli koń chodzi po twardych nawierzchniach - to jedynie kilka zalet tych niskich koników. Kiedyś używano ich jako siła robocza, a w dzisiejszych czasach cieszą się coraz większą popularnością w szkółkach jeździeckich i nie tylko. Są bardzo zdolne i pojętne - szybko rozumieją wymagania stawiane przez człowieka. Swoją łagodnością i posłusznością wyjątkowo nadają się do hipoterapii. Późno dojrzewają, około 3 - 5 lat.
Pierwsze próby prowadzenia hodowlii Konika Polskiego podjęto w 1923 i 1928 r. w Janowie Podlaskim oraz w Folwarku Dworzyszcze. Przodkami tej rasy są prawdopodobnie azjatyckie tarpany i konie Przewalskiego. Zamieszkiwały one tereny Polski, Litwy i Prus.
Jeździłam na Koniku Polskim przez całkiem spory okres czasu. Bardzo spodobał mi się miękki ruch tych koni, łagodność, a także chęć do pracy, mimo że koń miał już swoje lata (25). Praca z tym koniem była dość łatwa i sprawiała przede wszystkim dużo przyjemności. Razem z siostrą mieliśmy w planach kupno jednego konia tej rasy, jednak musiałyśmy zrezygnować. Konik Polski jest za niski dla siostry, co wyklucza tą rasę. Szkoda, bo to naprawdę świetne konie!Kilka polecanych funpage'ów z Konikami Polskimi :
* Tija (klik)
* Nider (klik)
* Karu (klik)
Zapewne większość z Was miało styczność z tą wspaniałą rasą. Czekam na opowiadania!
Pozdrawiam :)
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz